Google  လင္းမိုးေစြေရ အိပ္ေလေတာ့  ညိဳထက္ညိဳ (မိုးမခ)၊ စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၇ ဇာတာအရ ကဗ်ာဖြား ကဗ်ာသားမို႔ ကဗ်ာမေသ စာပေလြနဲ႔ ကဗ်ာေျမမွာ လင္းမိုးေစြေရ အိပ္ေလေတာ့ ။ ။ (၁၉၊၉၊၂၀၁၇ တြင္ ကြယ္လြန္သြားေသာ လင္းမိုးေစြ သို႔) No tags for this post.

Read more »

ေရႊရင္ေမွ်ာ္ စံညိမ္းဦး (မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၇ က်ားၿမီးနဲ႔ ေမ်ာက္ၿမီး တြဲခ်ည္ထားမိသလို ျဖစ္ရ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံသားထု ကံတရားထဲ လြင့္ေနတဲ႔ လက္ဖ်ံရိုးဟာ ဒါးေျမွာင္တန္းလန္းနဲ႔ တုန္ေနတယ္။ မခ်ိဳၿမိန္ေသာလမ္းမ်ားထက္ မရွိတဲ႔ပန္းတိုင္ကို ေလွ်ာက္ ေနရသလိုလို အနဴလက္ ဆူးမ်က္ ေန႔ရက္တိုင္းဟာ အကန္းလို။ လူပ်က္မ်ားအတြက္ ဝပ္ေရွာ့မရွိတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ လူေကာင္းေတြ မိလႅာကားတိုက္ၿပီး မသာေပၚရ ဘုရားအားလံုး မ်က္လံုးျပဴးၾကရပါတယ္။ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္နဲ႔ ေစ်းက်ေနတဲ႔ အမွန္တရားကို တိုင္ရိုက္ၿပီး ရိႈက္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေငြျမင္မွ စင္ေတာ္ေကာက္ခ်င္တဲ့ အက္တမိုစပီးယားႀကီးေတြ႔ေပါ့ကြာ။ ဘုန္းေတာ္က်ဴးမွ ဖူးပြင့္ရ ခါေတာ္မီပန္းခင္းႀကီးလည္း ေတြ႕ေပါ့ကြာ။ ငါတို႔ ေခတ္ၿပိဳင္မ်ား ဘယ္သူက စစ္မွန္ေသာအရူးလည္း သိဖို႔ တေယာက္ေခါင္း တေယာက္ ပုလင္းနဲ႔ ရိုက္ခြဲ...

Read more »

ဥမၼတက ႏိုဝင္ဘာႏွင္း (ကေလးဝ ) (မိုးမခ)၊ စက္တင္ဘာ ၅၊ ၂၀၁၇   နံရံေတြမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့စကာရပ္တိုင္းမွာ ရူးႏွမ္းျခင္းေတြရွိတယ္….. ေဝါဟာရေတြကိုသရုပ္ခြဲေနတဲ့ နားႏွစ္ဖက္လည္း ရင္ကြဲလုနီးပါး ……. အလင္းနဲ႔အေမွာင္ၾကား ဝင္ေလထြက္ေလရႈေနတဲ့ မ်က္လုံးအိမ္မွာ ရူးသြပ္မႈေတာကဖ်တ္ဖ်တ္လူး…. အျမင္အာရံုေတြစိတ္ျဖာေနတဲ့ စကၡဳႏွစ္ဖက္ခမ်ာ မေသသပ္တဲ့ ဝတ္ရုံနဲ႔…… ေကာင္းကင္ႀကီးက မၿပိဳပါဘူး….. စကားလုံးေတြ မြစာႀကဲေနတဲ့ အဇၩေတြသာ ေလာကႀကီးထဲ တအိအိၿပိဳက်……..။ No tags for this post.

Read more »

ဖ်ားေနသူ တင္လတ္ကို (မိုးမခ) ၾသဂုတ္ ၄၊ ၂၀၁၇  ကမၻာမေၾကဘူးလို႔ ငါက ဆိုေနရဦးမွာလား။ ငါ့ေမး႐ိုးထိုးဖို႔ ေလာကဓံ ဒင္းက အကိုးအကားေတြနဲ႔ပါလား။ တေၾကာင္းခ်င္းေျပာမယ္ တခြန္းခ်င္းေျပာမယ္ မင္း မရပါဘူးကြာ။ ဆုတံဆိပ္ဆိုတာေကာ ငါစီးတဲ့ဖိနပ္ေလာက္ ခံပါ့မလား ေၾသာ္ ငါက ပုထုဇဥ္ကိုး။ ပုထုဇဥ္ဆိုေတာ့ ငိုခဲ့ ရယ္ခဲ့ ဒိုက္ထိုးခဲ့ ခ်ီယားလုပ္ခဲ့ စိတ္ႀကီး၀င္ခဲ့ စိတ္ဓာတ္က်ခဲ့ အစံုပါပဲ ကမၻာမကုန္မခ်င္း ထင္ရတာပဲ။ အေဖမ႐ွိေတာ့ဘူး အေမမ႐ွိေတာ့ဘူး အကိုမ႐ွိေတာ့ဘူး မိသားစုဆိုတာ ငါ့ညီေလးနဲ႔ ငါ့မိန္းမမွ်သာ မ်က္ရည္မခ်ဳဘူး ေျပာျပတာ လက္ခုပ္သံမေတာင္းဘူး ဖတ္ျပတာ။ ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုတာလည္း ငါျမင္တာ ငါေျပာတာမွ်သာ။ လူျဖစ္လာမွေတာ့ ဒုကၡၾကံဳမွာပဲ။ လူျဖစ္မွေတာ့ ရယ္စရာ ၾကံဳမွာပဲ။ ခပ္တည္တည္ပဲ အတည္ေပါက္ပဲ။ အိပ္မေပ်ာ္...

Read more »

ေသေရးရွင္ေရး ေမာင္ၾကဴးရင့္ (မုိးမခ) ဇူလိုင္ ၃၁၊ ၂၀၁၇    အေပၚယံ ေရႊမႈန္မႀကဲပါနဲ႔ အခ်ိန္က ဒုတိယဘုရားသခင္ ေငြပါပဲ ေပါင္မုန္႔ထက္ အေရးႀကီးတဲ့အရာ ဘာရွိဦးမွာလဲ ၃၁ . ၇ .၂၀၁၇ No tags for this post.

Read more »

KT# ”………. “ ေယာဟန္ေအာင္ (မိုးမခ) ဇူလိုင္ ၁၄၊ ၂၀၁၇ ပန္းခ်ီကားေတြဆြဲ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွာ ဥယ်ာဥ္ဖြင့္ပြဲ လုပ္တဲ့ေခတ္။ မူးလာရင္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ ေအာ္ဆဲ ဒါလည္း ‘ဆယ္လီ’ ျဖစ္တဲ့ေခတ္။ တေစာင္းေစးနဲ႔ မ်က္ေခ်းတို႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက ဖားတစ္ပိုင္းနဲ႔ ငါးတပိုင္းတို႔ ေပါင္းၾကၿပီေနာ္ ႏွင္းခဲေပ်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ငါတို႔က အေပ်ာ္ၾကဴးၾက စပ္ၾကား’အဟ’ဟာ “အဖြင့္၊ အကူး၊ အခိုင္” လား ‘အာဠာဝက’ က အစည္းအေဝးမွာ ခပ္တည္တည္ ဝင္ထိုင္ေနတာလည္းျမင္ရ။ အဝိုင္းမရွိေတာ့ဘူး အဝိုင္းေခၚတုန္း နာရီစင္က ဘယ္ေခတ္က ရွိမွန္းမသိ နာရီစင္မွတ္တိုင္ေခၚတုန္း အသင္းတိုက္တဲ့ ဘာအသင္းတိုက္မွ မရွိေတာ့ဘူး အဲသည္အဖြဲ႔ကလည္း ‘ဒီမိုကေရစီ’ ေခၚတုန္း။  ‘မဟာဘုတ္’ စာအုပ္ေလာက္ေလးနဲ႔ ဆရာလုပ္စားေနတာပါ ‘တည္၊ ထြက္၊...

Read more »

အခ်စ္တေယာက္ကိုသာ ျမင္သည္ ညိမ္းေအးသာ (မိုးမခ) ဇူလိုင္ ၁၀၊ ၂၀၁၇  မ်က္ႏွာက်က္ပန္ကာဟာ တဝီဝီလည္ေနတယ္ တိုင္ကပ္နာရီသံ တခ်က္ခ်က္ျမည္ေနတယ္ ငါ့စိိတ္ကို မ်က္ႏွာက်က္ပန္ကာေပၚထားရမလား တိုင္ကပ္နာရီလက္တံေပၚ တင္ရမလား တယုတယေဆးလိမ္းေပးဖူးတဲ့ သူ႔ ေျခက်င္း၀တ္က ယားတတ္တဲ့ ေနရာေလး သက္သာပါရဲ႕လား လြမ္းစရာကို နာစရာနဲ႔ ေျဖရတယ္တဲ့ အဲလုိေျဖမလုိ႔ ေခ်ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စာရင္းကိုက္ရုံမက နာစရာကေတာင္ တခုႏွစ္ခု ပိုေနပါေသး လြတ္သြားတဲ့ငါး ေဝလငါးေလာက္ ႀကီးသားလုိ႔ သူမ်ားၾကားေအာင္ ညည္းတြားဖုိ႔ သူ႔မွာ အားေရာ အားပါ့မလား ျမဳွံးထဲက ငါးရံ ငါးခူ ငါးသေလာက္ေလးမ်ားနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ အခ်ိန္ နည္းနည္း ထပ္ရရင္ လုိခ်င္ဦးမယ္ သူ႔အခ်စ္ေတြကို လက္ဖဝါးထဲထည့္ အကုန္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ၿမိဳခ်ခ်င္မိခဲ့ ဘယ္လုိေနရာကိုမွ အမႈန္အမႊားေလးအျဖစ္နဲ႔ေတာင္ ပ်ံ႕ႏွ႔ံတာ...

Read more »

ၾကားရတဲ့အတိုင္း  ေဆာင္းေဝ (နတ္ေမာက္) (မိုးမခ)  ဇူလိုင္ ၂၊ ၂၀၁၇ ၾကားရတဲ့အတိုင္းဆို သူဟာ ႏိုင္ငံတခုစာအိပ္မက္မက္ၿပီးမွ ရြာတရြာစာနဲ႔အခန္းတခုသာျဖစ္သြားခဲ့ရတာ တဲ့ ေခ်ာင္းေျမာင္းေတြကိုလက္ထဲကိုင္ၿပီး ပင္လယ္ဆီသြားခ်င္ခဲ့တာ တဲ့ ကမ႓ာႀကီးဟာ ငါ့ဆီဘယ္ေတ့ာမွေရာက္လာမွာမဟုတ္ေတ့ာဘူးဆိုၿပီး အခန္းထဲသူ႔ကိုယ္သူ က်ိဳးေျကေစာင္တထည္လိုပံုထားခဲ့သတဲ့ ။ သူေနထိုင္ဖူးတဲ့ၿမိဳ႕ေတြ မွတ္သားခဲ့တဲ့နာမည္ေတြ အျခားသူေတြကိုမေလးစားတာဟာလည္း အႏၲရာယ္ပဲ ခုသူ႔ႏွလံုးေရပိုက္ေခါင္းထဲ ေရညွိေတြကပ္ေနၿပီ သူ႔စိတ္အေရျပားေတြ မႈိေတြစဲြကပ္ေနၿပီ တဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းဟာ အဆိပ္ပါတဲ့ေလထု အဆိပ္မ်ဳိထားတဲ့ငါး အဲဒီငါး႐ိုးကသူ႔ကိုစူးစူးသြားေနေတ့ာ လည္ေခ်ာင္းမွာေသြးမရွိေတ့ာဘူးလို႔ေျပာတယ္ ၾကားရတဲ့အတိုင္းဟာ ေဖာင္စီးရင္းေရငတ္ၿပီး ေမးပါမ်ားစကားမရခဲ့ လံုးေခ်ထားတဲ့စာရြက္ ေက်ာက္တံုးရဲ႕မ်က္ရည္ပဲ ရယ္စရာေတြျပတ္လံုးေတြကေတာင္ သူ႔ကိုျပန္ေျခာက္လွန္႔ေနၿပီး သူ႔ေသြးသားမ်ားကလည္း သူ႔ခရီးကိုတြန္းကန္ေတာ္လွန္ေနၿပီ တဲ့ ။ ၾကားရတဲ့အဆိုင္းဆို ေလထဲပ်ံေနတဲ့ငွက္က သူ႔ကိုေတာင္ပံနဲ႔လွမ္း႐ိုက္ေနၿပီး အခန္းအျပင္ဘက္ေနေရာင္က အခန္းထဲကသူ႔အသားကိုလွမ္းစားေနတယ္လို႔ထင္ေနတယ္ သစ္ပင္ေတြရဲ႕မိုးရာသီအေရာင္ဟာ သူ႔အေပၚအင္အားအျပည့္နဲ႔စိမ္းျပေနၿပီး က်ဥ္းေနတဲ့လမ္းကလည္း သူ႔ကိုသြားလို႔မရေအာင္လုပ္ထားတယ္...

Read more »